Biogram Andrzeja Banufnika
Andrzej Panufnik, kompozytor i dyrygent, urodził się w 24 września 1914 roku w Warszawie w rodzinie o muzycznych tradycjach. Artysta studiował w Warszawskim Konserwatorium Muzycznym kompozycję oraz dyrygenturę. Studia dyrygenckie artysta kontynuował u Felixa von Weingartnera w Wiedniu oraz u Philippe’a Gauberta w Paryżu.
Pierwsze utwory Andrzeja Panufnika pochodzą z lat trzydziestych. Kompozytor zmuszony był zrekonstruować je po II wojnie światowej, ponieważ wszystkie jego dzieła powstałe przed 1944 rokiem spłonęły w trakcie Powstania Warszawskiego. W czasie okupacji Panufnik wraz z Witoldem Lutosławskim występował wielokrotnie w duecie fortepianowym, dając koncerty
w kawiarniach artystycznych. Tworzył w tym czasie popularne pieśni zagrzewające do walki podziemnej.
W latach trzydziestych Panufnik przynależał do grupy polskich awangardowych kompozytorów, wprowadzając do swych dzieł elementy sonorystyczne. Artysta zaczął powoli zyskiwać aprobatę i kilkanaście lat później został uhonorowany kilkoma nagrodami państwowymi i kompozytorskimi. Mimo to, Panufnik czuł się ograniczany przez władzę i w konsekwencji w 1954 roku opuścił nielegalnie komunistyczną Polskę, wyjeżdżając do Anglii. W efekcie aż do 1977 roku na mocy politycznego zakazu w Polsce nie wykonywano utworów kompozytora. Nie wolno nawet było wspominać o nim w prasie.
W Wielkiej Brytanii Panufnik otrzymał posadę dyrektora muzycznego City of Birmingham Symphony Orchestra, którą pełnił aż do 1959 roku. W 1963 roku jego Sinfonia Sacra skomponowana na Millenium Polski zdobyła pierwszą nagrodę na Konkursie Księcia Rainiera w Monaco. Artysta zaczął otrzymywać zamówienia rozmaitych osób i instytucji w Anglii i USA. Powstało wówczas wiele dzieł, wykonywanych przez instrumentalistów o światowej sławie. 1 stycznia 1991 Andrzej Panufnik został uhonorowany tytułem szlacheckim „Sir”, nadanym z rąk królowej Elżbiety II. Kompozytor zmarł 27 października 1991 roku
w Twickenham pod Londynem. W swoim dorobku Andrzej Panufnik posiada m.in. 10 symfonii, dwie uwertury, dzieła przeznaczone na orkiestrę symfoniczną i kameralną, a także cztery koncerty solowe, przeznaczone kolejno na fortepian, skrzypce, fagot oraz wiolonczelę.
