Biogram Józefa Nowakowskiego
Józef Nowakowski urodził się 16 września 1800 roku w Koryciskach (w parafii Mniszek k. Radomia). Był polskim kompozytorem i pianistą. W latach 1821-26 studiował w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie pod okiem Józefa Elsnera. W trakcie edukacji Nowakowski poznał Fryderyka Chopina, z którym zaprzyjaźnił się i dla którego opracował transkrypcje utworów na orkiestrę. Z kolei Chopin wspierał Nowakowskiego podczas jego pobytu w Paryżu. Pomagał mu również w nawiązywaniu kontaktów z muzykami. Nowakowski poświęcił Chopinowi swoje etiudy, wydane przy jego pomocy we Francji. W 1840 roku Nowakowski został profesorem gry na fortepianie przy Instytucie Aleksandryjskim Wychowania Panien w Warszawie. Był członkiem honorowym Towarzystwa Muzycznego we Lwowie.
W latach 1833 a także 1838-1847 (z przerwami) Józef Nowakowski koncertował w Niemczech, Włoszech oraz Francji. Po powrocie do Warszawy artysta udzielał lekcji gry na fortepianie. Jest autorem dwóch symfonii (skomponowanych kolejno w 1830 i w 1846 roku), czterech uwertur oraz Concertino na puzon. Spod jego pióra wyszły również kompozycje fortepianowe (m.in. dwanaście etiud), a także utwory wokalne i kameralne. Nowakowski jest również autorem popularnej w XIX wieku Szkoły gry na fortepianie (wydanej w 1850 roku). Sparaliżowany pod koniec życia artysta zmarł 27 sierpnia 1865 roku w Warszawie.
